Levende fossielen in de tuin


In Dit Artikel:

Levende fossielen zijn planten en dieren die miljoenen jaren op aarde hebben geleefd en nauwelijks zijn veranderd gedurende deze lange periode van tijd. In veel gevallen waren ze al bekend van fossiele vondsten, voordat de eerste levende exemplaren werden ontdekt. Dit geldt ook voor de volgende drie boomsoorten.

Woolemie (Wollemia nobilis)

In 1994, toen parkverzamelaar David Noble, nu 45, een moeilijk bereikbare kloof in het Wollemi National Park in Australië verkende, vond hij een boom die hij nog nooit had gezien. Daarom sneed hij een tak af en liet hem onderzoeken door experts in de botanische tuin van Sydney. Daar werd de plant eerst als een varen beschouwd. Eerst gemeld als Noble door een ongeveer 35 meter hoge boom, een team van deskundigen van de zaak op de plek ging naar de bodem - en kon zijn ogen niet geloven: Plantkundigen gevonden in de canyon ongeveer 20 volwassen wol Mien - een Araukariengewächs dat dan eigenlijk sinds 65 miljoen jaar geleden was uitgestorven. Later werden andere wol Mien ontdekt in de naburige ravijnen van de Blue Mountains aan de oostkust van Australië, zodat de bekende populatie vandaag bijna 100 oude bomen bevat. Hun sites worden geheim gehouden om de acuut bedreigde, bijna 100 miljoen jaar oude boomsoort zoveel mogelijk te beschermen. Studies hebben aangetoond dat de genen van alle planten grotendeels identiek zijn. Dit suggereert dat hoewel ze ook zaden produceren, ze zich voornamelijk vegetatief hebben voortgeplant door scheuten.

Geweldige wolchemie

Tot 40 meter kan de groenblijvende wollen chemie hoog worden

De reden voor het voortbestaan ​​van de oude boomsoort Wollemia, die werd gedoopt ter ere van zijn ontdekker met de soortnaam nobilis, is waarschijnlijk de beschermde plaats. De canyons voorzien deze levende fossielen van een constant, vochtig warm microklimaat en beschermen hen tegen stormen, bosbranden en andere natuurlijke krachten. Het nieuws van de sensationele ontdekking verspreidde zich als een lopend vuurtje en het duurde niet lang voordat het nageslacht van de plant slaagde. Sinds enkele jaren is de wolchemie ook in Europa verkrijgbaar als tuinplant en heeft hij - met goede winterbescherming - in het wijnbouwklimaat bewezen als voldoende winterhard. De oudste Duitse kopie is te bewonderen in de Frankfurt Palmengarten.

Ginkgo (Ginkgo biloba)

De wolchemie bevindt zich in de huistuin in goed gezelschap, omdat er een paar andere levende fossielen zijn die daar de beste gezondheid genieten. De bekendste en botanisch interessante levend fossiel is de Ginkgo: Het werd ontdekt in China in de 16e eeuw en is slechts in een zeer kleine Chinese berggebied gevonden als een wilde plant. Als tuinplant is het echter al eeuwen in Oost-Azië en wordt het vereerd als een heilige tempelboom. De ginkgo is gemaakt aan het begin van het geologische tijdperk Trias ongeveer 250 miljoen jaar geleden, 100 miljoen jaar ouder dan de oudste bladverliezende boomsoort.

Ginkgo biloba

Knappe ginkgo met felgele herfstkleur in de Botanische Tuin van Berlijn

Botanisch neemt de ginkgo een speciale positie in, omdat hij noch de naald- noch de loofbomen duidelijk kan toewijzen. Hij is als de coniferen een zogenaamde Nackttsamer. Dit betekent dat zijn eitjes niet volledig worden omsloten door een vruchtwand - de zogenaamde eierstok. In tegenstelling tot de coniferen, waarvan de eitjes meestal open zijn in de kegels, vormt de vrouwelijke ginkgo pruimachtige vruchten. Een andere bijzonderheid is dat het stuifmeel van de mannelijke ginkgo-plant in de vrouwelijke vrucht aanvankelijk alleen wordt opgeslagen. Het komt alleen maar tot bevruchting als het vrouwelijke fruit rijp is - vaak alleen als het al op de grond ligt. Zoals straat bomen, overigens alleen mannelijke ginkgo bomen worden geplant, omdat de rijpe vrucht van de vrouwelijke ginkgo bomen geven een onaangename boterzuur-achtige geur.
De ginkgo is zo oud dat hij alle potentiële tegenstanders heeft overleefd. Deze levende fossielen worden niet aangevallen door plagen of ziekten in Europa. Ze zijn ook zeer bodemtolerant en bestand tegen luchtvervuiling. Om deze reden zijn ze nog steeds de dominante boomsoort in veel steden van de voormalige DDR. De meeste appartementen werden daar verwarmd tot aan de bocht met kolenkachels.
De oudste Duitse ginkgo's zijn nu meer dan 200 jaar oud en ongeveer 40 meter hoog. Ze bevinden zich in de parken van de kastelen Wilhelmshöhe bij Kassel en Dyck aan de Nederrijn.

Dawn redwood (Metasequoia glyptostroboides)

Dawn redwood (Metasequoia glyptostroboides)

Dawn redwood (Metasequoia glyptostroboides): In oude exemplaren wordt de rompbasis breder door stripachtige uitstulpingen

Een andere veteraan uit de prehistorie is het ochtendrood (Metasequoia glyptostroboides). Hij was alleen in China bekend als een fossiel, voordat de eerste levende exemplaren werden gevonden in 1941 door de Chinese onderzoekers Hu en Cheng in een moeilijk bergachtig gebied in het grensgebied van de provincies Szechuan en Hupeh.In 1947 werden zaden via de Verenigde Staten naar Europa gestuurd, waaronder verschillende botanische tuinen in Duitsland. Al in 1952 werd de kwekerij Hesse uit Oost-Friesland bood de eerste home-grown zaailingen voor de verkoop. Ondertussen bleek dat de Metasequoia gemakkelijk werd vermeerderd door stekken - wat betekende dat dit levend fossiel snel verspreiden als een sierboom in Europese tuinen en parken.
De Duitse naam Urweltmammutbaum is enigszins ongelukkig: Hoewel de boom als de kust sequoia (Sequoia sempervirens) en de mammoetboom (Sequoiadendron giganteum) een lid van de familie van de moerascipres familie (Taxodiaceae), is er een puur externe grote verschillen. In tegenstelling tot de "echte" sequoia's van Urweltmammutbaum gooit in de herfst zijn loof af, en hij is met 35 meter hoogte in zijn kring van familieleden meer van een dwerg. Met deze kenmerken, is hij de gelijknamige soort plant familie - de moerascipres (Taxodium distichum) - zeer dicht en wordt gebruikt door leken vaak verward met dit.
Raar maar waar: Pas na de ontdekking van de eerste live exemplaar werd gevonden dat de Urweltmammutbaum 100 miljoen jaar geleden was een van de dominante boomsoorten in het noordelijk halfrond. Ze hadden al gevonden in Europa, Azië en Noord-Afrika fossielen van Urweltmammutbaums maar aangezien voor Sequoia langsdorfii, een voorouder van de huidige Coast Sequoia.
Zijn habitat Urweltmammutbaum geïnformeerd manier, in die tijd met een oude vriend: de ginkgo. Vandaag kunt u de twee levende fossielen opnieuw bewonderen in vele tuinen en parken over de hele wereld. De tuincultuur heeft hen een late reünie gebracht.

Levende fossielen in de tuin

FAQ - 💬

❓ Hoe weet je of een steen een fossiel is?

👉 Fossielen zijn versteende resten van dieren of planten. Dit kan een afdruk zijn zoals een soort stempel in een steen. Een tweede manier waarop fossielen kunnen ontstaan is dat het versteent. Bij een bot krijg je dan een fossiel dat precies dezelfde vorm heeft als het bot zoals het ooit was.

❓ Waar komen fossielen voor?

👉 Fossielen komen vooral voor in afzettings- of sedimentgesteente, dat zijn gesteenten die zijn ontstaan in de zee of in een rivier of meer. Vaak zijn de gesteentelagen uitgeslepen door een rivier, waardoor fossielen aan het oppervlak komen te liggen en ontdekt kunnen worden.

❓ Wat is een fossiel en hoe ontstaat het?

👉 Wanneer een organisme sterft en begraven wordt door sedimenten, bestaat er een kans dat het bewaard kan blijven als fossiel. In veruit de meeste gevallen gebeurt dit niet, en vallen de resten ten prooi aan natuurlijke opruimers (zoals aaseters) en rottingsprocessen.

❓ Hoe diep zitten fossielen?

👉 Fossielen zijn meestal diep onder de grond verstopt en komen pas naar boven als de bovengrond verdwijnt. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij het wegzuigen van zand of bij opgravingen. Fossielen vinden in Nederland is het makkelijkst aan het strand.

❓ Wat moet je doen als je een fossiel vindt?

👉 Als je een bot of fossiel gevonden hebt en je wilt weten wat het is, kan je het beste met het bot naar Ecomare gaan. Als dat niet kan, maak dan foto's van het bot aan alle kanten, met een liniaal erbij voor de maat.

❓ Hoe kun je zien hoe oud een fossiel is?

👉 Gelukkig hebben wetenschappers nog een handige manier bedacht om de ouderdom van een fossiel te bepalen. Dit doen ze met behulp van de zogenaamde radiometrische datering. Bij deze techniek meten onderzoekers hoeveel radioactieve stofjes er over zijn in het fossiel. De bekendste methode hiervan is de koolstofdatering.

Verzorging: HET LEVENDE FOSSIEL - De Degenkrab.

© 2024 Garden-Landscape.com. Alle Rechten Voorbehouden. Bij Het Kopiëren Van Materialen - De Reverse Link Is Vereist | Sitemap