Suikererwten - teelt en verzorging van peulen


In Dit Artikel:

Suikererwten - teelt en verzorging van peulen: grond

Suikererwten behoren tot het geslacht van de vlinderbloemen en tot de familie van peulvruchten. Het zijn klimplanken. In Duitsland zijn ze nog steeds erg populair als groente en worden ze in veel lokale tuinen gekweekt. Vers geoogst hebben ze een heerlijke smaak en een hoge voedingswaarde.

Het zaad

De zaden kunnen worden gekocht in de tuinmarkt en tuinman, evenals besteld via internet. Welke variëteit aan hun eigen eisen voldoet, vindt u in de tuincatalogus of wordt aanbevolen door een speciaalzaak.
In de tussentijd worden er suikererwten voor de teelt op het balkon en op het terras ook in de tuincentrummarkt als potplant aangeboden.

De locatie

De teelt van suikererwten en co. Heeft een positief effect op de tuingrond, omdat deze deze verrijkt met stikstof. Ze houden echter niet van een hoge luchtvochtigheid, maar zonder water kunnen geen bloemen en kruidenkorrels worden gevormd. Een zonnige locatie is ideaal.
Bij matige weersomstandigheden kan altijd veel licht worden verwacht met een goed rendement.

De grond claimt

Suikererwten houden van een compostrijke en diep opgegraven grond. Het water moet goed kunnen weglopen. De grond op het moment van zaaien mag niet vers bemest worden met mest. Maar heel goed zijn geschenken van houtas (kalimeststof). Het zaad heeft een warme grond nodig voor een goede start.

Het zaaien

Het zaaien begint met de voorbereiding van de grond. Om ervoor te zorgen dat de wortels van de planten kunnen worden voorzien van voldoende zuurstof, wordt de grond eerst ongeveer 25 cm diep verteerd. De structuur van de grond moet los zijn en feinkrümelig.

Erwten - Pisum sativum


Aangezien suikererwten gevoelig zijn voor koude, zou het zaaien pas half april moeten beginnen. De optimale kiemtemperatuur is 18 graden. Voor snellere kieming kan het zaadje, dat niet ouder dan drie jaar mag zijn, één dag in het water zwellen.
De erwtenkorrels kunnen op twee manieren in de grond worden gezet: in groepen, op een afstand van 30 cm, de zogenaamde "klonten", of van 4 of 5 erwtenkorrels, of in een rij geplaatst die drie tot vijf centimeter uit elkaar ligt. Druk vervolgens voorzichtig op de grond en het water.
Zodat verse suikererwten kunnen worden geoogst tot de late zomer, wordt een inzaai van twee weken aanbevolen tot het begin van juli.
Erwten worden relatief laag geplaatst, anders worden ze door vogels gegeten of worden de ziektekiemen eruit geplukt. Kleine knaagdieren zijn ook erg blij om te gebruiken, dus vastzitten rond de planten gesneden hulst takken in de Saatrillen. Als je veel last hebt van mussen, kun je de erwten pre-cultiveren in potten of het bed bedekken met een fleece.
Zodra de jonge planten 10 cm hoog zijn, zijn ze ontpit om de stabiliteit te vergroten.

De bevruchting

Als de bedden worden voorbereid met compost, is tijdens het groeiseizoen extra bemesting niet nodig, evenals andere gewasbeschermingsmaatregelen. Suikererwten zijn niet veeleisende groenten.

De trellis-hulp

Suikererwten zijn heel gemakkelijk te beklimmen en hebben een traliewerk nodig. Lage, tot 40 cm hoge variëteiten, hebben geen klimhulp nodig. Als trellis-hulp zijn in de grond passende, rijk vertakte takken geschikt als ondersteunende rijst. Een gaas of draadkoorden gespannen langs de rijen palen zijn ook ideaal.

De zorg

Tijdens de groeifase en tijdens de bloei worden de erwtenplanten op regelmatige tijdstippen goed bewaterd. De bladeren mogen niet nat worden gemaakt.
Zodat onkruid geen kans heeft en de jonge planten niet hindert in hun ontwikkeling, wordt het bed altijd gehackt en gewied.
Jonge planten, die al tot een hoogte van 10 cm zijn gegroeid, worden opgestapeld. Hier wordt een vijf cm hoge aardmuur rond de planten gevormd.

De oogst

De planten bloeien tussen mei en juni; de eerste oogstbare erwten worden drie tot vier maanden na het zaaien verkregen, dat wil zeggen rond augustus.
De suikererwten kunnen worden geoogst als de erwten in de pod zitten
(Shell) ontstaan.
Je kunt het zaad het volgende jaar alleen en zonder veel moeite winnen. Sommige peulen moeten daarom in de plant blijven tot het einde van de oogstperiode. Wanneer de erwten gedroogd zijn en de dekens bruin worden, worden ze verwijderd en tot het volgende jaar droog bewaard.
Na de oogst worden de planten niet eenvoudig weggegooid, maar vlak boven de grond afgesneden. Het wortelstelsel moet in de grond blijven. Het draagt ​​bij aan een goede en voldoende toevoer van stikstof in de bodem.

Het gebruik

De suikererwten moeten onmiddellijk na de oogst worden geconsumeerd of verwerkt. Ze krijgen een bittere smaak als ze te lang worden bewaard.
De zoete en verse suikererwten kunnen ofwel rauw gegeten worden, b.v. bak in salades, of als een groente van de pan en breng op smaak met een beetje zout.Na het blancheren zijn ze ook geschikt om in te vriezen.

Goede tips

De erwtenplant is relatief vatbaar voor meeldauw, maar met sommige trucs kan het gemakkelijk worden bewaard. De rijenafstand moet strikt worden aangehouden, aan de andere kant mogen de planten zich niet op een beschutte plaats bevinden, maar eerder luchtig zijn om te worden gekweekt. Als een goede gemengde cultuur bieden koolrabi, sla, snijbiet en radijs, omdat deze ook heel vroeg worden gekweekt. Voor het volgende jaar moet strikt worden nageleefd: erwten groeien niet op erwten. Een aanbeveling over hoe lang een gebied moet rusten geeft aan tussen twee en drie jaar.

Erwten - Pisum sativum


Suikererwten kunnen worden gecombineerd met wortelen als een groentegerecht. Een speciale delicatesse en typische suikererwtengerecht is de Leipziger Allerlei.

Zaai erwten diep in

De zaadlobben van de erwt ontvouwen zich onder het oppervlak van de aarde, dus de zaden moeten ongeveer 5 cm diep in de grond zijn. Bovendien worden ze vrij strak gezaaid, met een tussenruimte van 5 cm in de rij.

Erwten in alle verdiepingen

Randen van hoge erwtgroei groeien tot 2 m hoog, gemiddeld hoog, meestal 60-80 cm hoog. De lage, 40 cm hoge variëteiten hebben geen ondersteuning nodig. Maar zelfs sommige grotere variëteiten hebben geen speciale ondersteuning nodig, omdat de planten met sterke ranken elkaar ondersteunen. Informatie hierover is in elk geval het seedpack. De lage variëteiten kunnen ook in planters worden gekweekt.

De kunst van het ondersteunen

Erwten klimmen met ranken en kunnen zelfs omhoog worden getrokken naar een steiger aan de muur of aan het hek. In het bed kun je het laten groeien op dunne bamboestokken. Nog beter geschikt voor de grond gedekte, rijkelijk vertakte takken als ondersteunende rijst. Een andere goede oplossing is gaas langs de rijen palen. De teelt heeft zich bewezen in dubbele rijen. Zaai twee rijen op een afstand van 25 cm. Daartussen wordt uitgerekt langs het draadgaas of zet de stok. Met deze hulpmiddelen kunnen de planten van beide rijen opgroeien. De volgende dubbele rij volgt op 40 - 50 cm afstand. Als de stelen 10 cm hoog zijn, plant je de planten ook op de steelbasis, inclusief lage en zelfdragende soorten.
  • Til op bij het snoeien of z. B. bij het afbreken van de resulterende takken van het gazon. Ze zijn goed geschikt als natuurlijke ondersteuning voor erwten.
  • Plak de takken 25 tot 30 cm uit elkaar, ongeveer 5 cm naast de planten. Tussen strakke dubbele rijen zet je ze diagonaal naar binnen zodat ze elkaar kruisen.
  • Leid de jonge scheuten naar de Reiser, dan zullen ze snel zelf opgegroeid zijn. Zonder ondersteuning zouden de scheuten van niet-zelfdragende rassen op de grond groeien.

verscheidenheid aanbeveling

  • Carouby de Maussane, delicate pods & Granen, hoog groeiend
  • Edula; zoete korrel, vooral voor verse consumptie, halve hoogte
  • Dehéve, vroeg, productief, snelgroeiend

Extra tip: warme grond voor een goede start

Vooral in Engeland en Frankrijk maakten tuinders ooit gebruik van grote glazen bellen, zogenaamde stolpen om delicate planten te beschermen. Je kunt ze soms vinden in onze speciaalzaken. Als u ze vóór het zaaien plaatst, kunt u de grond verwarmen voor vroege zaden van erwten en bonen.

Suikererwten - teelt en verzorging van peulen

FAQ - 💬

❓ Wat doen met peulen van erwten?

👉 Niet alleen de peultjes en/of erwtjes zijn eetbaar, ook de jonge topjes en rankjes kun je oogsten (ze worden vaak erwtenscheuten genoemd, in het Engels pea shoots, mocht je recepten zoeken). Ze smaken naar peultjes/erwtjes, ze zijn heerlijk in salades, roerbak en als eetbare garnering.

❓ Wat hebben peultjes nodig?

👉 Peulen staan graag in de volle zon, maar ook een plek in de halfschaduw is nog wel voldoende. Peulen hebben weinig verzorging nodig en hoef je in principe zelfs niet eens te bemesten, al kàn dit wel zorgen voor een nog hogere opbrengst. Peulen zijn van zichzelf al erg productief.

❓ Welke bemesting voor erwten?

👉 Erwten groeien in alle lichte gronden, behalve te kalkrijke en te natte grond. Stikstofhoudende meststof toedienen is niet nodig aangezien de planten in staat zijn stikstof uit de atmosfeer vast te leggen.

❓ Wat planten na doperwten?

👉 Na het uitplanten/zaaien van de doperwten in maart kun je er wat snel voorjaarsgroen tussen zaaien. Denk aan snelgroeiende gewassen zoals radijs, raapstelen of spinazie. Op deze manier zorg je dat de ruimte in de moestuin optimaal benut wordt.

❓ Kun je de erwten van peultjes eten?

👉 De peul is het hoesje waar de erwt in zit. Het peultje is het eigenlijke vruchtje van de plant en het erwtje het zaadje. De peultjes zijn jong ook erg lekker (als er nog geen erwtjes in zitten). Als de erwtjes al gevormd zijn wordt het peultje vaak wat draderig en taai en is het minder lekker om te eten.

❓ Wat te doen met te dikke peultjes?

👉 Als we de peulen te dik laten worden, kunnen we ze nog steeds oogsten en gebruiken als doperwt of droge erwt.

Verzorging: courgette kweken.

© 2024 Garden-Landscape.com. Alle Rechten Voorbehouden. Bij Het Kopiëren Van Materialen - De Reverse Link Is Vereist | Sitemap